kararsızlık çağımızın vebası gibi

çevremdeki 10 kişiden 6sında bu huydan var, sanki kendim gibi kararsız insanları hayatıma toplamışım gibi hissediyorum bağzen. büyük bir sorun bu.

üniversitenin ilk yılları gibi acı acı baş göstermeye başladı bu. hangi ikilimde kalırsam kalayım istisnasız kararsız da kalıyordum. sonra ben de hiç düşünmeden karar vereyim diyerek bi karara vardım kendim adına. üniversite zamanları genelde böyledir, henüz çok çocuksunuzdur. ne yapacağınızı bilemez, neyin doğru neyin yanlış olduğunu çok kavrayamazsınız, çabuk manipule olursunuz, genelde canınız sıkılır, depresyona girer çıkarsınız, hala utangaçsınızıdır. eğer erken olgunlaşmamışsanız tabi.

damdan düşmüş gibi atladığım onca insan ve olayla yavaş yavaş kendimi tanımaya başlamıştım. istediklerim, prensiplerim genel olarak belirginleşti. bir işle uğraşayım diye düşüne düşüne bir hal olmuşken hayat hala hiç anlamadığım bi şekilde staj yaptığım yerden istifa ettikten sonra bana yeni fırsatlar çıkardı. yeni işlerle meşgul olmaya başladım. daha çok insanlarla iletişime dayanan, daha çok kendi alanımla ilgili işlere yöneldim. ama bende değişmeyen tek şey yalnızlığımdı.

uzun bir beraberliği düşlediğim hayalimdeki o doğru kadını ararken çok fazla gereksiz kızla haşır neşir oldum. çok yavşaklığım oldu, ama hiçbirine özensiz ya da aşağılıkça davranmadım. belki de ortamım pek iyi değildi, hala üstümden o utangaçlığı atamamıştım ve hareketli bir hayatım yoktu o zamanlar. belki o yüzden aşağılıkça davranmadım. biri gitti biri geldi. hepsine dürüst davrandım. böyle yazdığıma bakmayın. biraz mübalağa ediyorum. çok fazla kızla birlikteliğim de olmadı aslına bakarsınız. ama istediğim hep daha fazlasıydı esasında.

 hal böyle olunca, aşık olcağım, doğru kadını bulduğumda bocaladım. üstümden o eski benliğimi atamadım. hep daha fazlasını isteyen, hep bir arayışta olan benliğimi atamadım.

ama nasıl da şanslı bir piçtim ki o kadın hayatımdaki annemden sonra en sabırlı kadındı. ne yaparsam yapayım, bi şekilde beni bekliyor, olgunluğuma erişceğim günü bekliyor gibiydi.

şimdi sorarsınız "hala çocuk değil misin sanki?" diye. evet çocuğum. fakat o zamana göre bir hayli büyüdüm. artık kararlarım kesin.

2.11.2014